เครื่องดนตรี ยุค คลาส สิ ก
- สมัยคลาสสิค ( Classical Period ค.ศ. 1750 – 1825 ) - wsk5702
- ดนตรีสมัยคลาสสิก - วิกิพีเดีย
- ยุคคลาสสิก – PISIT
ฟอร์ม หรือคีตลักษณ์ (Forms) มีโครงสร้างที่ชัดเจนแน่นอน และยึดถือปฏิบัติมาเป็นธรรมเนียมนิยมอย่างเคร่งครัดเห็นได้จากฟ อร์มโซนาตาที่เกิดขึ้นในสมัยคลาสสิก 2. สไตล์ทำนอง (Melodic Style) ได้มีการพัฒนาทำนองชนิดใหม่ขึ้นมีลักษณะที่เป็นตัวของตัวเองและ รัดกุมกะทัดรัดมากขึ้น มีความแจ่มแจ้งและความเรียบง่ายซึ่งมักจะทำตามกันมา สไตล์ทำนองลักษณะนี้ได้เข้ามาแทนที่ทำนองที่มีลักษณะยาว ซึ่งมีสไตล์ใช้กลุ่มจังหวะตัวโน้ตในการสร้างทำนอง (Figuration Style) ซึ่งนิยมกันมาก่อนในสมัยบาโรก ในดนตรีแบบ Polyphony 3. สไตล์แบบโฮโมโฟนิค (Homophonic Style) ความสำคัญอันใหม่ที่เกิดขึ้นแนวทำนองพิเศษในการประกอบทำนองหลัก (Theme) ก็คือลักษณะพื้นผิวที่ได้รับความนิยมมากกว่าสไตล์พื้นผิวแบบโพล ี่โฟนีเดิม สิ่งพิเศษของลักษณะดังกล่าวนั่นก็คือ Alberti bass ซึ่งก็คือลักษณะการบรรเลงคลอประกอบแบบ Broken Chord ชนิดพิเศษ 4. ในด้านการประสานเสียง (Harmony) นั้น การประสานเสียงของดนตรีสมัยนี้ซับซ้อน น้อยกว่าการประสานเสียงของดนตรีสมัยบาโรก ได้มีการใช้ตรัยแอ็คคอร์ด ซึ่งหมายถึง คอร์ด โทนิด (I) ดอมินันท์ (V) และ ซับโดมินันท์ (IV)มากยิ่งขึ้น และการประสานเสียงแบบเดียโทนิค (Diatonic harmony) ได้รับความนิยมมากกว่าการประสานเสียงแบบโครมาติค (Chromatic harmony) 5.
สมัยคลาสสิค ( Classical Period ค.ศ. 1750 – 1825 ) - wsk5702
- ท้าว เว ส สุวรรณ ปู่ หมุน
- หา งาน ที่ พัทยา ใต้
- Easy pass กับ M pass ใช้ร่วมกันได้รึยังคะ? - Pantip
104 - ไฮเดิน The Creation (Oratorio) - ไฮเดิน String Quartet in G Major, Op. 64 No. 4 - ไฮเดิน Symphony No. 41 in C Major "Jupiter" K. 551 - โมทซาร์ท Piano Concerto in C Major, K. 467 - โมทซาร์ท String Quartet in G Major, K. 387 - โมทซาร์ท The Marriage of Figaro (Opera) - โมทซาร์ท Don Giovanni (Opera) - โมทซาร์ท Thr Magic Flute (Opera) - โมทซาร์ท Requiem Mass, K. 626 - โมทซาร์ท Piano Sonata in C Major, Op. 2 No. 3 - เบทโฮเฟิน Symphony No. 1, 2 - เบทโฮเฟิน Sonata in D Major, K. 119 - สกาลัตตี Concerto for Harpsichord or Piano and Strings in E-flat Major, Op. 7 No. 5 - บัค อ้างอิง [ แก้] คมสันต์ วงค์วรรณ์. ดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2551. ณรุทธ์ สุทธจิตต์. สังคีตนิยม ความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548. ดูเพิ่ม [ แก้] ดนตรีคลาสสิก
ดนตรีสมัยคลาสสิก - วิกิพีเดีย
ยุคคลาสสิก (Classical) พ. ศ. 2293 – พ.
ยุคคลาสสิก – PISIT
1770 – 1827) มีผลงานต่างๆ ที่น่าประทับใจมากมาย
104 - ไฮเดิน The Creation (Oratorio) - ไฮเดิน String Quartet in G Major, Op. 64 No. 4 - ไฮเดิน Symphony No. 41 in C Major "Jupiter" K. 551 - โมซาร์ท Piano Concerto in C Major, K. 467 - โมซาร์ท String Quartet in G Major, K. 387 - โมซาร์ท The Marriage of Figaro (Opera) - โมซาร์ท Don Giovanni (Opera) - โมซาร์ท Thr Magic Flute (Opera) - โมซาร์ท Requiem Mass, K. 626 - โมซาร์ท Piano Sonata in C Major, Op. 2 No. 3 - เบโธเฟน Symphony No. 1, 2 - เบโธเฟน Sonata in D Major, K. 119 - สกาลัตตี Concerto for Harpsichord or Piano and Strings in E-flat Major, Op. 7 No. 5 - บาค
เคาน์เตอร์พอยท์ (Counterpoint) ในสมัยคลาสสิกยังคงมีการใช้อยู่โดยเฉพาะในท่อน พัฒนาของฟอร์มโซนาตาในท่อนใหญ่ การประพันธ์ดนตรีที่ใช้ฟอร์มทางเคาน์เตอร์พอยท์ (Counterpoint) ซึ่งเป็นฟอร์มที่มี Counterpoint เป็นวัตถุดิบสำคัญ โดยทั่ว ๆ ไปจะไม่มีอีกแล้วในสมัยนี้ 6. การใช้ความดัง – เบา (Dynamics) ได้มีการนำเอาเอฟเฟคของความดัง – เบา มาใช้สร้างเป็นองค์ประกอบของดนตรี ดังเห็นได้จากงานการประพันธ์ของนักประพันธ์หลาย ๆ คน ซึ่งความดัง – เบานั้นมีทั้งการทำเอฟเฟคจากเบาแล้วค่อยเพิ่มความดังขึ้นเรื่อย ๆ เรียกว่าเครสเซนโด (Crescendo) และ จากดังแล้วก็ค่อย ๆ ลดลงจนเบาเรียกว่าดิมินูเอ็นโด (Diminuendo) นักดนตรีในยุคนี้ได้แก่ 1. โจเซฟ ไฮเดิน (Franz Joseph Haydn ค. 1732 – 1828) ผู้นี้ได้วางรากฐานทางด้านเพลงซิมโฟนีไว้มากและแต่งเพลงซิมโฟนี ไว้ถึง 104 เพลง จนได้รับฉายาว่าเป็น"บิดาแห่งเพลงซิมโฟนี" และยังได้ปรับปรุงสตริงควอเตท (String Quartet) ให้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น 2. โมสาร์ท (Wolfgang Amadeus Mozart ค. 1756 – 1791) ได้รับการยกย่องมากอีกท่านหนึ่ง ซึ่งได้แต่งเพลงต่างๆ ไว้มากและแต่ละเพลงล้วนมีความไพเราะมาก 3. เบโธเฟน (Ludwig Van Beethoven ค.